Ik wankel op mijn laatste poten
ik ben een dodo bijna dood
ik was een beetje zwaar en groot
net als mijn dodo lotgenoten
ons eiland werd totaal verkloot
ze waadden uit hun boboboten
wij schrokken: dat zijn idioten!
daar was de eerste al die schoot
de kogels knalden niet ze floten
we stonden paf we kleurden rood
we vielen om in lood gegoten
geen bootmens die het iets verdroot.
Waarom besloten die malloten
tot eeuwig lege dodonood?
De bijzondere tropische loopvogels, ongeveer zo groot als een zwaan, leefden miljoenen jaren op het niet door mensen bewoonde eiland Mauritius. Tot daar in 1602 het eerste VOC-schip arriveerde: de Nederlandse kolonisten rapporteerden dat de argeloze dodo’s een makkelijke prooi waren, best te eten. Meegebrachte ratten en varkens deden (door eieren en jongen te roven) de rest. Rond 1680 was de dodo compleet uitgestorven.
Sonnetjes 